Analiza ilościowa ma na celu oszacowanie czynników ryzyka. Ocenia
się każdą wadę liczbą całkowitą z przedziału (1-10) ze względu na trzy kryteria:
- częstość wystąpienia wady (ryzyko wystąpienia wady)- liczba (R)
- znaczenie wady – jak istotne znaczenie dla klienta będzie miała dana wada
- liczba (Z)
- poziom wykrywalności- opisuje prawdopodobieństwo, że dana wada nie zostanie
wykryta przez producenta i trafi do klienta liczba (W)
/Wskazówki do szacowania wskaźników R,W
i Z zamieszczono w tabelach 1,2,3/.
Na podstawie oszacowania liczb krytyczności liczymy liczbę priorytetu RPN
(Risk Priority Number) wyznaczając ją wg wzoru:
RPN = R x Z x W
Wartości które może przyjmować krytyczność wady P zawierają się w
przedziale od 1 do 1000. Im wartość P jest większa, tym ryzyko związane z
daną wadą jest większe. Najczęściej ustala się pewien poziom krytyczności
czyli wartość liczby priorytetu P np.P>100 powyżej którego będą
analizowane wszystkie wady.
Generalna zasada mówi, że jeśli poziom krytyczności wady jest znacząco
wyższy od 1, wydawane jest zalecenie przejście do następnego etapu czyli podjęcie
działań zapobiegawczych, np. poprzez zmodernizowanie konstrukcji lub zmiany
procesu technologicznego.