Dr hab. inż. Mariusz KUDEŁKO, prof. nadzw. AGH Katedra Zarządzania Organizacjami, Kadrami i Prawa Gospodarczego Model rozwoju krajowego sektora energetycznego Cel modelu: Zaprojektowanie optymalnego długoterminowego planu rozwoju krajowego sektora energetycznego w warunkach ograniczeń technologicznych, ekonomicznych i środowiskowych Zadania modelu: analiza rozwoju oparta na tradycyjnie wykorzystywanym kryterium efektywności kosztowej oraz alternatywnym kryterium efektywności alokacyjnej, określenie optymalnej struktury dostaw i popytu na nośniki energetyczne, określenie optymalnej struktury produkcji energii elektrycznej i ciepła, określenie optymalnego ze społecznego punktu widzenia poziomu emisji zanieczyszczeń SO2, NOx, PM i CO2 w sektorze energetycznym, określenie skutków internalizacji kosztów zewnętrznych w rachunku ekonomicznym przedsiębiorstw energetycznych. Założenia przyjęte w konstrukcji modeli: popyt na energię finalną nie jest zdeterminowany egzogenicznie, lecz jest wyliczany na podstawie odpowiednich zależności rynkowych (elastyczności cenowych i dochodowych popytu na energię u odbiorców końcowych), dwa warianty obliczeń: - kryterium decyzyjne oparte na minimalizacji zdyskontowanych kosztów rozwoju krajowego systemu energetycznego, - kryterium decyzyjne oparte na maksymalizacji dobrobytu społecznego, definiowanego jako suma nadwyżek producentów i konsumentów energii, najważniejsze relacje determinujące strukturę modelu dotyczą dwóch podstawowych obszarów funkcjonowania krajowego systemu energetycznego: strony podażowej i popytowej, horyzont czasowy analizy - lata 2005-2020. Schemat modelu